گزارش برنامه

نفرات :
مهدی مهدی عراقی، مهدی معظمی، حسین عبدی، مهشید الماسی.
شهرام نعمتی(سرپرست فنی)، ادیب خالدیان(سرپرست)
منطقه : جنوب قروه، روستای پیرسلیمان
ارتفاع شروع :2350
ارتفاع قله : 2900
مسافت پیموده شده (رفت و برگشت): 12 کیلومتر

وضعیت آب و هوا : خشک و سرد در ادامه صعود در ارتفاع بالا وزش باد شدید.
وضعیت آنتن دهی : عالی

امروز در حالی که  آرشیو دست نوشته هایم را زیر و رو می کردم گزارش قدیمی را دیدیم، آن روزها که کوهنوردی برایم حس و حالی خوبی داشت!

نمایی از رخ جنوبی پنجلی (عکس : ادیب خالدیان)

روز جمعه مورخ 25/12/91، ساعت 60:30 با یک خودروی سواری کرایه راهی پَنجَلی شدیم.

اعضا گروه: سعید ازادی، شاهین خادم،ادیب خالدیان، مصطفی خالدیان(سرپرست).

ابتدا از جاده اصلی قروه-سنندج به سمت غرب حرکت کردیم بعد از روستای کامشگران(کلاژیران) وارد راه فرعی سراوقات(سرابقهط)/کنگره می شویم که جهت ما را  به سمت جنوب تغییر می دهد.(تا نزدیکی روستای کنگره جاده آسفالت می باشد.) نرسیده به روستا وارد جاده خاکی می شوم(سمت چپ) با طی کردن مسافت بسیار کمی از راننده میخواهیم که بایستد، کوله ها را برمی داریم و راهی می شویم، اکنون ساعت 7 صبح است.

پنجلی  منتطر ما است، برف زیادی ندارد از باد هم خبری نیست، آرام آرام ...!

به سمت جنوب حرکت می کنیم رو در روی کوه، کنار دو درخت صبحانه را می خوریم، بعد از صرف صبحانه به سوی کوه قدم می گذاریم، بابونه ها و نرگس ها سر از خاک بیرون آورده اند به خورشید سلام می دهند، سبزه می تراود،همراه  صدای آب جویبار ها که از چشمه ها می آیند، می شویم.

بطری های آب را پر می کنیم و از تپه ها بالا می رویم، بعد از طی مسافتی سرپرست گروه دچار سردرد می شود، کمی دیگر ادامه می دهیم و سرپرست از ما می خواهد تا پای قله برویم و بر گردیم از دور ما را می نگرد، ساعت 10:40 ما سه نفر از اعضا  با سر قدمی سعید به سوی قله راهی می شویم، مسیر دل انگیزی است، برف، شن اسکی، گِل(گل اسکی به قول همنوردان) و در نزدیکی قله هم دست به سنگ.

ساعت 12 به پای قله می رسیم، صعود به قله احتیاج به وسایل فنی دارد،که جدا از آن سرپرست ما را از صعود به قله منع کرده است. استراحت می کنیم تنقلات می خوریم و چند عکس به یادگار، با سرپرست تماس گرفتیم و حال او را جویا شدیم، بهتر شده و جای نگرانی نیست.

بر می گردیم، در مسیر بازگشت که دید بیشتری نسبت به راه داشتیم ، توانستیم مسیر را کوتاه تر کنیم و با سرعت بیشتری قدم برداریم.

در نهایت ساعت 1:50 به نقطه ای میرسیم که سرپرست آنجا استراحت می کرد، پس از نوشیدن چای به سمت پایین حرکت کردیم،

به سوی روستا رفتیم، در نزدیکی روستا در باغی مشغول خوردن صرف ناهار شدیم، کوله ها را جمع کردیم، با پرس و جو از بچه های روستا که فوتبال بازی می کردند، ماشینی گیر آوردیم، ما چهار نفر عقب ماشین و 3 نفر جلو(راننده و دو دیگر مسافر).

به جاده اصلی قروه سنندج میرسیم من(ادیب خالدیان) پیاده می شوم و به سوی دهگلان  می روم، شاهین سعید و آقای خالدیان نیز به قروه بر می گردند.

به دهگلان که می رسم تصمیم می گیرم تا ترمینال را پیاده بروم، نزدیک ترمینال پلیس جلویم را میگیرد و همان جا سراغ محتویات کوله ام را میگیرد!

سوار یک خودرو می شوم، تا بعد از مسافتی که زیاد دور نیست به  روستای باشماخ برسم، از ماشین که پیاده می شوم

تابلو رو به رویم را میخوانم، خیابان محمد اوراز!

هدف از امدن به این دهستان سر زدن به اقوام بود که میسر شد و ساعت 11 شب به قروه بازگشتم.

پ.ن: با  مرور این گزارش متوجه شدم آن روز خطای بزرگی انجام دادیم، " تنها گذاشتن کسی که حال خوبی ندارد"

شکر که امسال هم تونستم یخ نوردی کنم، هرچند با پای مصدوم :)

مورخ ٣٠ مهر ١٣٩٥

ساعت 6:15  عمو عبدالله،میثم و محمد به  استقبال همنوردان استان رفتند که ساعت 6:30 دقیقه کلیه ی تیم ها بجز شهرستان بیجار در محل حضور داشتند و تا ساعت 7:00 در میدان سریش آباد منظر تیم بیجار ماندیم با رسیدن تیم بیجار ساعت 7:45 دقیقه به اول رو ستا رسیدیم تیم قروه  جهت راهنمایی صعود سراسری تیّم های مختلفی از استان کردستان به  تعداد 276 نفر قله قلوز راهی سنگین آباد شدیم، من به همراه میثم ایرانپور، محمد سنگین آبادی با تعدادی از کوهنوردان استان کمی زود تَر حرکت کردیم تا مسیر صعود تا قله را پرچم گذاری نماییم.، سپس مابقی تیّم با جلو داری عبدالله سنگین آبادی و به همراه شاهین نادری به سمت قله حرکت کردند.

بر روی هر کدام از پرچم ها  یک پیام حفاظت از محیط زیست نوشته شده بود.

بعد از گذر از کوچه باغ های سنگین آباد، ابشار سنگین آباد و چشمه  منصور صبحانه خوردیم و دوباره به سمت قله حرکت کردیم، افراد تیم نیز در چشمه  منصور صبحانه را خورده و به سمت قله حرکت کرده بودند، هنگامی که به قله رسیدیم (ساعت 13:10) تمامی افراد از به روی یال رسیده و به سمت قله می آمدند.

از آنجایی که دسترسی به قله قلوز نیاز به دست به سنگ شدن مختصری دارد در این قسمت از کار با راهنمایی و حمایت تمامی افراد به روی قله هدایت و پس از استراحت دوباره تمامی افراد را با راهنمایی و حمایت از قله فرود آوردیم، عمو عبدالله تیم را به سمت چشمه منصور هدایت کار و ما هم در انتهای صف حرکت می کردیم، کوهنوردانی که به چشم منصور رسیده بودن نهار را صرف کرده و به سمت روستا حرکت کردند. ساعت 17 به روستا رسیدیم اما هنوز تعدادی از افراد در راه بودن که ما به قروه برگشتیم.

اعضای تیم قروه: شاهین نادری،ادیب خالدیان،میئم ایرانپور،محمد سنگین آبادی و عبدالله سنگین آبادی (سرپرست)

پ.ن:

1- اولین باری که در صعود سراسری شرکت کردم همان ابتدای کار توی ذوقم خورد! تعداد زیادی ادم وارد منطقه ای می شوند و بدون آنکه تجربه 

جدیدی کسب کنند قله ها را صعود میکنند و بار ها و بار ها در همچین برنامه هایی شرکت می کنند، حجم زیادی از زباله تولید می شود، پاکوب هاگسترش پیدا میکند و بافت کوه را از بین می برد مئل همان چیزی که جمعه شاهد آن بودم مسیری که پر از گیاه بود ، بعد از فرود به شکل مزرعه گندم بعد از دور شده بود.

2- به نظر شخص بنده اگر بتوان در این برنامه ها آموزش و بالا بردن سطح اطلاعات کوهنوردان را شاخص اصلی قرار داد نه فقط صعود صرف قله توانسته ایم کار مفید تر انجام بدهیم!
به جز تعداد انگشت شماری تمامی کسانی که در این برنامه آمده بودن از دستورات سرپرست ها و راهنما ها سرپیچی میکردن، صعود دست به سنگ کوتاهی را لنگ مانده بودن!

در ادامه مطلب معرفی قله قلوز قرار دارد که منبع آن سایت قاجر می باشد.