پنجشنبه14 اردیبهشت

به همراه میثم ایرانپور، بهنام اقدامیان و مهدی عباسی  در هوای بهاری و بارانی راهی پناهگاه پریشان شدیم.

 “کوه پریشان در جنوب شرقی شهرستان قروه واقع شده است. برای رسیدن به دامنه این کوه،باحرکت از شهرستان قروه، ابتدا 12 کیلومتر از مسیر جاده همدان طی می شود سپس به سمت راست تغییر مسیر داده(جاده فرعی کنار پادگان قدس) و پس از عبور از روستاهای میهم سفلی و علیا(تا این قسمت جاده آسفالت بوده و ادامه مسیر شن ریزی می باشد)، ولی آباد و نعمت آباد به دامنه کوه پریشان می توان رسید”. 

 در طی مسیر از گزند باران و تگرگ بی امان نماندیم، به پناهگاه که رسیدیم هوا پایدار  و کاملا آفتابی شد!

با این وصف طبیعت بهاری منطقه پریشان روحیه را جان تازه ای می بخشید…

هنگام صرف شام، عمو پدرام و مریم خانم به جمع ما اضافه شدند و بیرون از پناهگاه چند ساعتی را گذراندیم.

حدود ساعت 1 بامداد سینا ابراهیمی نیز به پناهگاه آمد.

جمعه15 اردیبهشت

بعد از صرف صبحانه به سمت قله پریشان حرکت کردیم، هوا ابرای و ناپایدار بود و گاهی با وجود تابش خورشید تگرگ می بارید.

“این کوه از چهار قله صخره ای تشکیل شده که بلندترین آن قله پریشان می باشد که از دور همانند کوهان های شتر (دوکوهانه) نمایان است وارتفاع آن 3150 متر می باشد و صخره های آن از ارتفاع 2800 متری شروع و تا قله ادامه داردمسیرهای صعود به قله
  در تابستان تا روستای نعمت آباد را می توان با ماشین رفت و مسافت از آنجا تا پناهگاه حدود یک ساعت و نیم می باشد. فاصله پناهگاه تا قله 2- 3 ساعت است. در زمستان اکثر اوقات به سبب بارش برف راه بسته است و ماشین تا روستای میهم علیا می تواند برود، در نتیجه باید پیاده به  روستای ولی آباد و نعمت آباد رفت و از آنجا به طرف پناهگاه حرکت نمود که این مسیر حدود 3 -4 ساعت می باشد و از پناهگاه تا قله هم 3 – 4 ساعت است." 

عمو پدرام و سینا صعودشان را سرعتی انجام دادن و مابقی به آرامی حرکت می کردند.

پس از اینکه به قله رسیدیم و مقداری تنقلات خوردیم هنگام گرفتن عکس، صدای وز وز شنیدیم که از نشانه های آذرخش و توفان تندری می باشد، به سرعت به سمت پناهگاه برگشتیم و همگی در نهایت سلامت به قروه برگشتیم.

آقایان:  بهنام اقدامیان، پدرام نعمتی، مهدی عباسی، میثم ایرانپور، ادیب خالدیان، سینا ابراهیمی

بانو: مریم شهسواری